‘Ik ben dertien jaar, ik houd van voetbal, atletiek en piano spelen en zit in VWO 2. Ik heb me altijd al anders gevoeld, het gevoel dat ‘jongen zijn’ heet heb ik niet zomaar gekregen. Ik was en ben gewoon wie ik ben, een jongen.‘
Geen jurkjes
‘Zolang ik me kan herinneren weet ik dat ik een jongen ben. Toen ik op de crèche een jurkje aan moest doen omdat ik jarig was vond ik dat vreselijk. Ik heb daarna nooit meer een jurk aan gehad. Mijn ouders respecteerden dat en begrepen het gelukkig. Mijn twee beste vrienden zijn jongens en ik houd van jongens spelletjes. Ik vind het leuk om met jongens om te gaan en dingen te doen die jongens leuk vinden.’
Familie en vrienden
‘Mijn ouders zijn heel open hierover en hebben het geaccepteerd, net zoals mijn zusje. Ze vinden het normaal dat ik nu als jongen door het leven ga. Het vertellen op school en aan de rest van de familie ging geleidelijk. Op school vertelde ik het in groep drie, daar werd geen verschil gemaakt tussen jongens en meisjes. Ik weet nog wel dat ik het moeilijk vond om te vertellen maar niemand deed gemeen tegen me. In de klas waar ik nu in zit weet iedereen het ook. Mijn oma en andere familieleden vinden het soms nog best lastig.’
Genderpoli
‘Op BSO-kamp gebeurde iets vervelends waardoor ik bij een kinderpsycholoog uitkwam, deze heeft mij doorgestuurd naar de Genderpoli van Jonx. Hier heb ik veel gesprekken gehad over dingen die ik zelf kan veranderen. Je kunt namelijk niet al die anderen veranderen. Bijvoorbeeld of ik nu naar het jongens of meisjestoilet moet gaan. Je moet eigenlijk gewoon denken, “wat maakt het uit als ze me zien en ik ga waar ik wil”. Ik wil doen waar ik me fijn bij voel, je kunt wel boos zijn op mensen die je raar vinden of op de maatschappij, maar dat kun je niet veranderen.’
Behandeling
‘Ik kijk uit naar de hormoonbehandeling bij het VU Medisch Centrum in Amsterdam. Ik krijg nu puberteitsremmers, ik wil graag groeien en nog meer op een jongen lijken. Ik voel me verder heel normaal, soms ben ik wel erg verdrietig. Dit komt vooral wanneer ik mensen over me hoor praten. Door de puberteitsremmers krijg ik stemmingswisselingen waardoor ik me opeens zonder reden erg vervelend voel.‘
‘Maak je niet druk over of je een jongen of meisje bent, uiteindelijk gaat het vanzelf. Wil vooral niet te snel wanneer je denkt dat je in het verkeerde lichaam zit, je hebt tijd genoeg. Kijk naar jezelf, niet naar anderen en heb lol in het leven!’
Bij Jonx in zorg, en dan?
Verwijzing
Intake
Adviesgesprek
Behandeling
Eindgesprek