Erik en Laura zijn de ouders van Sem, een 8-jarige jongen. Vorig jaar liep Sem thuis en op school vast. Na onderzoek bij Jonx bleek er bij hem sprake te zijn van een Autismespectrumstoornis (ASS).
Het ging helemaal niet goed
“Toen Sem zeven jaar was hebben we hem aangemeld bij Jonx. Hij zat toen in groep vier en het ging helemaal niet goed op school. Thuis begon het ook steeds moeilijker te worden”, vertelt Laura, de moeder van Sem. “We konden hem niet meer corrigeren wanneer hij teveel geprikkeld werd. Hij was onhandelbaar. Het contact met zijn zusje werd ook steeds slechter. We besloten om hulp te zoeken bij Jonx. Na onderzoek kreeg hij de diagnose ‘Autismespectrumstoornis’ (ASS)”.
We hebben handvaten aangereikt gekregen
“We wisten al vroeg dat er iets met onze zoon aan de hand was”, vult vader Erik aan. “Nu weten we dat het ook een naam heeft. Voor ons betekent de naam ASS niet zoveel, voor ons blijft Sem gewoon onze zoon. Maar voor de buitenwereld en voor school is het wel belangrijk”, verklaart Erik.
“We hebben bij Jonx geleerd wat ASS precies inhoudt en we hebben handvatten aangereikt gekregen. Zelf hadden we ook al aanpassingen gedaan, maar nu kunnen we nog beter zorgen dat het gemakkelijker voor hem wordt. We kunnen het gedrag van Sem beter thuisbrengen. Wanneer je leest over Autisme dan herken je je eigen zoon”, vertelt Erik.
Dat hoort bij kinderen met autisme
“Hij neemt bijvoorbeeld alles letterlijk”, vult Laura aan. “Wanneer er in de klas wordt gezegd dat ze over vijf minuten gaan rekenen dan stopt Sem na vijf minuten en pakt hij zijn rekenboek. Ondertussen zijn er vragen gesteld door zijn klasgenoten en zijn vijf minuten zeven geworden. Maar hij stopt na vijf minuten omdat de juf dat heeft gezegd. Dat hoort bij kinderen met ASS. Daar moet je rekening mee houden. Je moet alles letterlijk benoemen, zodat ze je goed begrijpen”.
Hele leuke geluiden
“Met Sem praten we regelmatig over ASS. Hij merkt zelf ook dat hij anders is dan de rest van de kinderen”, vertelt Laura. “Ik vertel hem dan dat niemand hetzelfde is. Jij bent zoals je bent en dat is geweldig. Je hebt ook heel veel mooie kanten. Jij ziet en hoort dingen veel sneller dan andere kinderen, maar dat kan voor jou soms lastig zijn. Andere kinderen zeggen wel eens dat hij gek of raar is. Hij maakt bijvoorbeeld hele leuke en heftige geluiden als hij gelukkig is. Wij vinden die geluiden prachtig en heel normaal. Maar andere mensen kunnen daar vreemd op reageren”, verklaart Laura.
Je ogen worden geopend
“We benadrukken bij hem daarom vooral alle mooie kanten die hij heeft”, vertelt Erik. “Als je een dagje met hem meegaat en aan hem vraagt wat hij ziet en hoort dan worden je ogen geopend voor een hele andere wereld. Hij ziet alles wat op de grond ligt, alle prachtige kleuren. Wanneer je met hem op stap bent zie je ineens dingen die je normaal compleet had gemist. Als je met hem naar het bos gaat dan zie je tientallen nieuwe dingen die je normaal mist. Hem valt gewoon veel meer op”, vertelt Erik trots.
We zijn hierdoor heel flexibel geworden
“We hebben als ouders geleerd dat jij je moet aanpassen aan je kind en dat je verwachtingen soms moet verleggen. Je hebt bepaalde verwachtingen wanneer je zwanger wordt. Maar het kan volledig anders lopen. We zijn daardoor heel flexibel geworden maar we bieden ook heel veel continuïteit. Hij reageert het beste op regelmaat”, vertelt Laura.
“We laten hem thuis volledig zichzelf zijn”, vult Erik aan. “Waar hij op school of op andere verenigingen snel gecorrigeerd zou worden mag hij thuis zichzelf zijn. Dat is ook heel belangrijk voor hem.”
Een rustpunt
“Je moet niet voortdurend van hem verwachten dat hij zich aanpast. Wanneer het druk is creëren we voor hem een rustpunt. Tijdens een feest of een feestdag mag hij gewoon naar zijn kamer om tot rust te komen. We verwachten niet dat hij dan netjes blijft zitten, want dat kan niet bij Sem. Je moet vooral benadrukken hoe geweldig je kind is en niet wat zijn beperkingen zijn”, verklaart Erik.
Het is prettig om over je ervaringen te praten
“Tijdens de psycho-educatie voor ouders krijg je naast veel kennis over de stoornis van je kind ook een stuk herkenning. En je merkt toch dat het heel prettig is om over je eigen ervaringen te praten”, verklaart Erik.
De namen van Erik, Laura en Sem om privacy redenen gefingeerd.
Bij Jonx in zorg, en dan?
Verwijzing
Intake
Adviesgesprek
Behandeling
Eindgesprek